W ostatnich latach borelioza stała się jednym z najczęściej diagnozowanych schorzeń przenoszonych przez kleszcze. Ta bakteryjna infekcja może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, jeśli nie zostanie szybko zidentyfikowana i leczona. Kluczowym aspektem w walce z boreliozą jest jej wczesne wykrycie, co pozwala na podjęcie skutecznego leczenia i minimalizację ryzyka powikłań. W niniejszym artykule omówimy metody diagnostyczne wykorzystywane do identyfikacji boreliozy.
Rozpoznanie kliniczne
Pierwszym krokiem w diagnozowaniu boreliozy jest zwrócenie uwagi na objawy kliniczne, które mogą sugerować infekcję. Charakterystycznym, choć nie zawsze obecnym symptomem, jest rumień wędrujący – czerwona plama lub obrzęk, który powiększa się w miejscu ukąszenia przez kleszcza. Jednak nie każdy przypadek boreliozy rozpoczyna się od pojawienia się rumienia wędrującego, dlatego lekarze biorą pod uwagę również inne symptomy, takie jak gorączka, zmęczenie, bóle mięśni oraz stawów. Należy pamiętać, że borelioza w Gdańsku oraz innych regionach Polski jest chorobą endemiczną, co oznacza, że ryzyko zarażenia jest wyższe.
Badania laboratoryjne
Do potwierdzenia diagnozy boreliozy wykorzystuje się badania laboratoryjne. Najczęściej stosowanymi testami są testy serologiczne, które wykrywają przeciwciała przeciwko bakteriom Borrelia burgdorferi w surowicy krwi. Najpierw przeprowadza się test przesiewowy ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay), a w przypadku wyniku pozytywnego lub wątpliwego – bardziej specyficzny test Western blot. Należy jednak pamiętać, że w początkowej fazie choroby organizm może jeszcze nie wytworzyć odpowiedniej ilości przeciwciał, co może prowadzić do wyniku fałszywie negatywnego. Z tego powodu, w przypadku silnych podejrzeń boreliozy, lekarz może zalecić powtórzenie testu po kilku tygodniach.
Nowoczesne metody diagnostyczne
Oprócz standardowych testów serologicznych, w diagnostyce boreliozy coraz częściej wykorzystuje się nowoczesne metody, takie jak PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy), która umożliwia wykrycie materiału genetycznego bakterii Borrelia burgdorferi. Test PCR jest szczególnie przydatny w przypadkach, gdy choroba jest we wczesnej fazie i jeszcze nie doszło do wytworzenia przeciwciał, lub w diagnozowaniu powikłań boreliozy, takich jak neuroborelioza. Pomimo swojej wysokiej specyficzności i czułości, metoda PCR jest stosunkowo droga i dostępna głównie w specjalistycznych laboratoriach.
